UNITRA FERA TSH-104 + PA 70-11

   W drugiej połowie 1978 roku Łódzkie Zakłady Radiowe Unitra Fonica podjęły produkcję seryjną wzmacniaczy serii WS, która wkrótce zastąpiła wzmacniacze PA.Na szczycie gamy nowym wyrobów Foniki stał topowy WS-503.

Założenia techniczne całej serii były zbliżone, wzmacniacze różniły się mocą oraz kilkoma funkcjami odpowiadającymi za charakterystykę częstotliwosci odtwarzanego dźwieku.

Unowocześniono stylistykę stosując przełączniki dźwigniowe i pozbywając się wychyłowych wskaźników, zwiększono wysokość obudowy aby wywrzeć wrażenie obcowania z  wzmacniaczem wyższej tak klasy jak i mocy. Mocy faktycznie w stosunku do serii PA przybyło, szczególnie w topowym WS-503, który oferował calkiem przyzwoite 2x45W /8 Ohm. Zastosowano transformator 200W i tranzystory mocy Tesla KD 503.

Wzmacniacz wyposażono w dwa filtry, 70Hz i 8KHz. Dolny służył tłumieniu częstotliwości wibracyjnych napędu talerza gramofonu, górny redukował szumy będące w czasach techniki analogowej zjawiskiem powszechnym. WS-503 ponadto posiadał włącznik liniowej pracy charakterystyki częstotliwości. Wzmacniacz oferowany był na rynku krajowym jak i również eksportowany pod markami:

----- Emerson SA 45,

-----Thomson PA 4511 T,

------Brandt A 4523,

------Pathe Marconi PA 4511 V,

------FERA PA 70-11

Prezentowany wzmacniacz FERA FA 70-11 jest odpowiednikiem krajowego WS-503, jednak istnieje między tymi modelami kilka istotnych różnic. 

Zastosowano dwurdzeniowy transformator TS 200/3, natomiast w WS-503 jest to TS 200/5.

Płytki końcówek mocy są różne i niewymienne ze sobą, natomiast przedwzmacniacze są identyczne. 

Jeżeli chodzi o porównanie funkcjonalności wzmacniaczy, to różnica polega na odwróceniu działania przełącznika mono/stereo. W wersji krajowej dźwignia ustawiona w dół powoduje, że wzmacniacz gra w trybie mono, w wersji eksportowej jest odwrotnie. Ponadto eksportowa wersja nie ma gniazd sieciowych na tylnej ściance, ale posiada gniazdo uziemnienia. 

Pierwszym tunerem zaprojektowanym i produkowanym seryjnie przez Diorę z przeznaczeniem do współpracy z wzmacniaczami WS był właśnie TSH-104. Projekt tunera został ukończony na przełomie w 1978/79 roku i wdrożony do produkcji w pierwszym kwartale 1979 roku. Pierszeństwo miała produkcja na eksport, na rynek krajowy skierowano jedynie śladowe ilości. W wersji eksportowej tuner posiadał oznaczenia:

-----Brandt T 702, T 713

-----FERA TSH-104

----- Continental Edison TU 9842

Był to dosyć nowoczesny odbiornik w których zastosowano układy scalone, tak w torze AM oraz FM (stereodekoder i wzmacniacze p.cz), jedynie głowica GFE 101 była starą konstrukcją pochodzącą jeszcze z odbiornika Meluzyna z roku 1972. TSH-104 posiadał możliwość wyciszania szumów między stacjami oraz system automatycznego dostrajania częstotliwości. Jego wersją rozwojową był TSH-105 wyposażony w czteropozycyjny programator współpracujący z wskaźnikiem częstotliwości.

Tuner Unitry w wersji eksportowej posiada pełne pasmo FM CCIR w przeciwieństwie do tunerów wschodnioniemieckich producentów takich jak RFT czy FERA, które odbierały tylko fale do 104 MHz. Poszerzony zakres umożliwiał odbiór  stacji zachodnioniemieckich nadających do 108 MHz.

Prezentowany zestaw pochodzi z przełomu lat 1979/80 i został wyprodukowany przez zakłady Unitry na rynek Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD) dla firmy FERA mającej swoją siedzibę w Berlinie Wschodnim.

Był to krótki epizod współpracy obu przędsiębiorstw nie kontynuowany w następnych latach.