MAGNETOFON ZRK M-3201SD KONCERT
Magnetofon szpulowy KONCERT, w wersji czterościeżkowej M-3401SD oraz dwuścieżkowej M-3201SD, to autorski projekt Zakładów Radiowych im. M. Kasprzaka (UNITRA ZRK) z lat 1976-79 będący pod względem mechanicznym zmodyfikowaną kopią magnetofonu Revox A700.
M-3401SD zaprezentowano w drugiej połowie 1979 roku, debiut M-3201SD miał miejsce w roku następnym.
Seria aluminiowych chassis została wyprodukowana w 1978 roku w ilości 1000 sztuk, co wskazywałoby, że wyprodukowano właśnie tyle Koncertów. Tym niemniej numeracja fabryczna sięga znacznie wyższych liczb. Najwyższy znany dotąd numer seryjny M-3401SD, to 2770, a M-3201SD, to 1760. Nieprawdopodobne jest jednak aby powstało aż tyle Koncertów - w drugiej połowie 1984 roku przekroczono w numeracji M-3401SD liczbę 900, a już w roku 1985 pojawiły się egzemplarze z numerem seryjnym wyższym niż 2000.
W magnetofonie zastosowano szereg importowanych części renomowanych producentów:
--- Studer Revox (rolki, głowice),
--- Siemens,Papst (silniki),
--- Preh (potencjometry),
---Varia (wskaźniki),
---Grundig (licznik),
Z uwagi na duży tzw. wsad dewizowy Koncert był bardzo kosztowny w produkcji i w pierwszych latach niedostępny w sprzedaży sklepowej. Osoby prywatne mogły go kupić za zgodą Ministerstwa Kultury.
Ponieważ maksymalna prędkość przesuwu taśmy, zgodnie z projektem, wynosi 19,05 cm/s, Koncert nie jest magnetofonem studyjnym (inne określenie: profesjonalnym), nie był też projektowany i produkowany z myślą o użytku domowym. Według zleceniodawcy, czyli Ministerstwa Kultury, użytkownikami Koncerta miały być państwowe instytucje zajmujące się propagowaniem kultury i sztuki. Zastosowanie prędkości 4,76 cm/s umożliwiającej długie rejestracje wskazuje na to, że istniały plany aby magnetofon był wykorzystywany także przez służby państwowe nie mające jednak nic wspólnego z kulturą i sztuką.
Kryzys gospodarczy lat 80-tych spowodował jednak, że zainteresowanie państwowych instytucji tym kosztownym magnetofonem spadło i aby ratować produkcję Koncerty zaczęły pojawiać się w sprzedaży sklepowej.
W połowie lat 80-tych jego cena wynosiła 205000 zł, przy średniej miesięcznej pensji wynoszącej około 20000 zł.
Magnetofon nie był, wbrew współczesnym sugestiom, eksportowany, chociaż były takie zamierzenia, czego dowodem są foldery reklamowe w języku angielskim, niemieckim i rosyjskim prezentujące Koncerta. Również zastosowanie przełącznika napięć 220-110 V wskazuje na to, że w projekcie uwzględniono plany eksportowe magnetofonu.
Kiedy, 3 lata po podjęciu decyzji o produkcji magnetofonu wysokie klasy, Koncert pojawił się w końcu na rynku na eksport było już za późno.
Koniec lat 70-tych, to okres schyłkowy dla dużych magnetofonów na 10-cio calowe szpule, czołowi producenci próbowali jeszcze podtrzymać popyt poprzez kompaktowe, dopasowane do zestawów wieżowych magnetofony na szpule 7 cali, ale w pierwszej połowie lat 80-tych definitywnie produkcja nieprofesjonalnych szpulowców wysokiej klasy została zakończona, zostały wyparte przez magnetofony kasetowe o coraz lepszych parametrach.
Wersja kwadrofoniczna (M-3404QD MOZART) nigdy nie weszła do produkcji, zaistniała jedynie w katalogach reklamowych Unitry.
Według informacji prasowych z 1978 roku planowano przyszłościowo zastosować w Koncercie system redukcji szumu Dolby lub dbx oraz zwiększyć prędkość przesuwu taśmy do 38,1 cm/s. Z tych planów nic nie wyszło, ale w latach 80-tych ZRK oferowały przeróbki magnetofonu, oprócz przeróbki wersji czterościeżkowej na dwuścieżkową także zwiększenie prędkości przesuwa taśmy do 38,1 cm/s.
Ciekawostką jest, że naprawy gwarancyjne wykonywane były jedynie przez producenta, nie podpisano w tej sprawie umowy na usługi serwisowe, co było powszechną praktyką w przypadku innych urządzeń, z serwisem Unitry i ZURT-em.
Prezentowany egzemplarz M-3201SD pochodzi z ostatniego roku produkcji, czyli z roku 1987.